این مراسم، که اغلب توسط مسئولین به بازی گرفته می‌شود، به ویژه در شهرستان میانه، به یک بازی تکراری تبدیل شده است.
جلسات بی‌روح و کلیشه‌ای برگزار می‌شود که در آنها افراد گزینشی انتخاب شده ، سعی در ایجاد نمایی از چالش کشیدن مدیران ارشد دارند.
مراسمی که تنها دو سه ساعت به طول می‌انجامد، پایانی است بر بزرگداشت خبرنگارانی که ۳۶۴ روز از سال را در فراموشی به سر می‌برند و وقت خود را صرف کار برای دیگران کرده‌اند.
در پایان این نیز، از خبرنگاران خواسته می‌شود تا گزارش و عکس‌های آن را منتشر کنند تا فراموش نشود که “برنامه بزرگداشتی” برگزار شده است.
رسالت واقعی خبرنگار و رسانه
در این میان، به چالش کشیدن مسئولین و پیگیری مشکلات است : و گرنه چاپلوسی هم گوینده را فاسد می‌کند هم شنونده را .
رسانه چه نقشی در زندگی مردم دارد؟ آیا برگزاری چنین مراسم سالانه و تکراری که دور از شأن اساتید حوزه خبر است، ضروری است؟ ارزش و اعتبار خبرنگار به چه چیزی بستگی دارد؟ آیا به قلم و نوع نگارش خبر است یا به عزت نفس و بالندگی در حوزه اطلاع‌رسانی؟
پاسخ به این پرسش‌ها نیازمند وجدان‌های آگاه و دل‌های سالمی است که قصد بازی دادن جماعت خبرنگار را ندارند.
متأسفانه، گاهی خود فعالان رسانه نیز از اهمیت کار مقدس خود غافل شده و تن به هر کاری می‌دهند. ای کاش این رسم غلط و آیین سراپا اشکال روز بزرگداشت خبرنگار حذف شود تا دیگر نیازی به تجمعات نمایشی مسئولان دولتی نباشد.
قدردان صدای میانه در راستای اطلاع رسانی و پیگیری مشکلات هستیم
فرهاد پورحنیفه
