با گرامیداشت یاد و خاطره شهدای والامقام به ویژه خبرنگاران شهید......
اگر بپذیریم رسانه ها ، پل ارتباطی میان مدیران و شهروندان هستند می توان گفت که رسانه ها نقش بی بدیل در جریان بحرانها ایجاد می کنند نقشی که می تواند مثبت ودر راستای حل بحران یا آن که منفی و موثر در تشدید آن باشد لذا رسانه های جمعی به عنوان دروازه های ارتباط با افکار عمومی می توانند هم نقشی سازنده در مدیریت اذهان شهروندان داشته باشند و هم ویرانگر فکر و ذهن آنان شوند در این راستا انتقاد سازنده همیشه بر تخریب اشخاص یا یک جامعه ارجعیت دارد زیرا این امر باعث می شود اعتماد جامعه نسبت به آن رسانه و خبرنگار چند برابر شود چون مردم انتظاری غیر از شنیدن حقیقت از خبرنگار ندارند و اینجاست که توانمندی خبرنگار به رخ مردم و جامعه کشیده می شود .
اما باید گفت دغدغه های خبرنگاران در همه زمینه ها فراموش شدنی نیست و بیان آنها در روز خبرنگار چیز دیگری است بنده بواسطه تجربه و سابقه ای که دارم لازم میدانم در روز خبرنگار ضمن تبریک به همکاران عزیزبرخی مسائل را برای آنانکه در پی شغل خبرنگاری هستند و یا آنهایی که سالها ست در این حرفه مشغولند بیان کنم که امیدوارم مورد توجه قرار گیرد .
خبرنگاری شغل شریفی است اما پیش از آن کسانی که به این حرفه ورود می کنند باید به آن عشق و علاقه وافری داشته باشند و گرنه در میانه راه با مشکلات عدیده ای مواجه خواهند شد و در نهایت عطایش را به لقایش بخشیده و فرار را برقرار ترجیح می دهند لذا کسانی که تمایل دارند در حرفه خبرنگاری فعالیت کنند باید توجه داشته باشند اگر به صورت خبرنگار واقعی ، متعهد و درست عمل کنند ممکن است تهدید یا ناسزا بشنوند و یا انگ طرفداری از این و آن بزنند از این رو باید خود را راآماده پذیرش هر شرایط پیش آمده یا غیر قابل پیش بینی شده باشند و بدانند همانند بسیاری از مشاغل ، خبرنگاری هم سختی های خودش را دارد ، حرفه ای که ساعت کاریش نا مشخص ، وقت نشناس و تعطیل بردار نیست ولی انتظارات مردم از آنان خیلی بالاست و در کنار همه اینها ، توقعات را در بین دوست و آشنا و فامیل از فرد خبرنگار افزایش می دهد چون تصور می کنند حقوق های آنچنانی دارند ویا با وصل بودن به کانون های قدرت و ثروت ، سهمی را هم برای خود در نظر گرفته اند در صورتی که صرف نظر از از انگشت شماران ، برای اکثریت خبرنگاران واقعیت امر اینگونه نیست . در زمینه جویای حقیقت مردم بر این باورند که خبرنگار جویای حقیقت است و جز راست نمی گوید ، همیشه همین بوده و باید باشد و صرف نظر از برخی ملاحظات و مصلحت سنجی های درست و نادرست که گاه عرصه را برای خبرنگاران تنگ کرده و آنان را وادار و مجبور به نادیده گرفتن بعضی حقایق کرده است . گر چه آفت خبرنگاری ، روزمرگی و منتظر ماندن برای اعلام برنامه ای خاص از جانب سردبیر یا مدیر بالادستی است ولی در حقیقت خبرنگاری که ذهن خود راخلاق و پویا نگه نداردو صرفا منتظر باشد تا برنامه ای را به وی اعلام کنند برود و با خبر یا گزارشی باز گردد نه تنها به مخاطبانش بلکه برای خود نیز جفا کرده است .
البته این به معنای نادیده گرفتن زحمات خبرنگاران و اهل رسانه در پوشش برنامه های اعلامی نیست ، اما حرف این است که صفر تا صد خبرنگاری این نیست و نباید هم باشد بطوریکه این تنها بخش اندکی از آنچه جامعه از خبرنگاران انتظار داردمی باشد . با توجه به آنچه که اشاره شد ضمن احترام به انتظارات مخاطبان باید بپذیریم که همه روند اطلاع رسانی در زمینه های مختلف در اختیار خبرنگاران نیست و در این میان نقش سردبیران و مدیران ارشد آنان ، سیاست گذاری رسانه ای که درآن کار می کنندصاحبان آن رسانه ها ، دیدگاه فکری و وابستگی به جریان خاص سیاسی ودر کنار همه اینها فشار های این و آنی ، در عملکرد خوب و بد ، یا ضعیف و قوی خبرنگاران موثر است و اینگونه نیست که خبرنگار رسانه ای خاص ، همه کاره در انعکاس یک خبر یا رویداد ، یا مشکلی از مردم باشد و البته این مساله استثنایی برای رسانه های داخلی نیست ، بلکه در رسانه های،سراسر،دنیا اینگونه عمل می شود هرچند ممکن است روش های مختلفی را در آزاد گذاشتن دست خبرنگاران یا محدود کردن آنها به کار گیرند . در پایان ضمن آرزوی موفقیت برای همکاران عزیز امیدوارم در رسالتی که به عهده دارند بیش از پیش موفق باشند .
